Wody głębokie jak niebo (2005)

Pod południowym słońcem, w krainie winnic i gajów oliwnych, ludzie nauczyli się przywoływać demony i zmieniać je w niewolników.
Tak właśnie powstały marmurowe miasta, podobne do chmur z białego
kamienia, katedry strzeliste jak modlitwa, posągi przemawiające ludzkim
głosem i nieprzeliczone mrowie cudów, niezwykłych i przerażających
zarazem. Magowie kształtują krainę wedle własnych marzeń o pięknie i
harmonii, wierząc, że wszystko ma czas i miejsce właściwe tylko sobie.
Duch nieba łączy się z materią i zamyka w obcych kształtach, aby jak
najlepiej służyły swym panom. Mnisi w niezliczonych klasztorach śledzą
tory lotów demonów i żmudnie wyliczają ich pozycje na dziewięciu sferach
nieba. Magia stała się wiedzą, skrzętnie zapisywaną w księgach oraz
atlasach nieba i pod karą śmierci niedostępną dla kobiet. Ale pragnienie
mocy bywa zbyt silne, by trzymać się ludzkich reguł. Demony zwracają
się przeciwko swym władcom, magia przeplata się z modlitwą, a kobiety
sięgają po zakazane kunszty. A czasami w uporządkowanym świecie
czarodziejów pojawia się miłość i jest ona potężniejsza od wszelkich
demonów.
"Wody głębokie jak niebo" to opowieść o świecie pełnym piękna i
okrucieństwa, gdzie miłość często oznacza zniewolenie,a prawda okazuje
się jedynie ułudą.
[Runa, 2005]